آکنه یا جوش غرور جوانی
التهاب غدد سباسه و فولیکول های مو، معمولاً روی صورت، گردن و شانه ها با برجستگی پوست شروع، سپس چرکی و در نهایت پاره می شود. این جوش ها سر سیاه می باشند; اغلب سوراخ های بزرگی دارند و ممکن است جای آنها باقی بماند. این مشکل ترکیبی است از تجمع چربی، باکتری ها و ضخیم شدن پوست.

علل آکنه
غالباً هورمونی است، در زمان بلوغ شروع می شود و معمولاً در اوایل بیست سالگی خاتمه می یابد. رژیم غذایی نامناسب، عدم رعایت بهداشت و فشار عصبی ممکن است از عوامل تشدید کننده باشند.

درمان
آکنه انواع گوناگونی دارد و توصیه های زیر معمولاً برای همه ی آن ها به کار می رود.
آکنه ی رزاسه با قرمزی همراه است. برای درمان آن مصرف مکمل ویتامین دی و پرهیز از آلرژی ها توصیه می شود. از هر عاملی که موجب گرما یا قرمزی پوست شود باید پرهیز کرد. مانند الکل، قهوه و ادویه های تند. ریختن چند قطره عصاره ی اسطوخودوس روی آکنه ی رزاسه ممکن است مفید باشد.

مصرف خوراکی گیاهان بابا آدم، اکیناسه، عصاره ی گل پامچال شب، شنبلیله، سیر، چمن معطر، شبدر قرمز و ازملک مفید است

در استعمال خارجی همیشه بهار کوهی و عصاره ی چای درختی به صورت رقیق نشده روی ضایعات مالیده شود.
هشدار: از همه ی پمادهای غلیظ و چرب پرهیز کنید. زیرا این پمادها مانع از عملکرد طبیعی پوست می شوند

برای پیشگیری از بر جای ماندن اسکار(جای زخم) از ژل صبر زرد خالص یا روغن ویتامین ای استفاده کنید.

آب لیموی تازه را روی ناحیه مبتلا بمالید
آب کلم تازه را در استعمال خارجی مصرف نمائید
مریم گلی جوشانده ی سرد شده ی آن را می توان برای تقویت پوست به صورت استعمال خارجی به کار برد، زیرا اثر گندزدائی خفیف و خشک کننده دارد
بخور صورت با استفاده از هر نوع گیاه معطر خوشایندی یا برگ اوکالیپتوس می تواند مفید باشد

رژیم غذایی
رزیم غذایی سرشار از سبزی ها، فروارده های کم چربی، سویا و ماهی کم چرب و کم نمک مصرف کنید
از همه ی مواد غذایی تصفیه و پردازش شده پرهیز کنید
از آب تصفیه شده برای نوشیدن استفاده کنید. آب ماده ی طبیعی برای بر طرف کردن قرمزی پوست است، اما از مصرف بیش از حد آن خودداری کنید

ویتامین آ، ویتامین سی و روی از جمله مکمل غذایی و سولفات کلسیم، فسفات آهن و کلرید پتاسیم از جمله نمک های بافتی یا سلوئیدهای برای درمان آکنه می باشند


لیش...

آبله مرغان بوسیله ی ویروس تبخال به نام وارسیلازوستر ایجاد می شود. این عارضه در کودکان خردسال شیوع بیشتری دارد، اگر چه بزرگسالانی که در کودکی به آبله مرغان دچار نشده اند نیز مستعد به این بیماری هستند. بثورات جلدی 14 تا 21 روز بعد از تماس ظاهر می شوند. کودکان دیگری در خانواده یا جامعه که مبتلا به آبله مرغان باشند، اغلب وجود دارند. برخی از کودکان آبله مرغان را از بزرگسالان مبتلا به زونا (هرپس زوستر) که توسط همان ویروس ایجاد می شوند، گرفته اند. 1 تا 3 روز قبل از ظهور تاولها معمولاً تب و درد وجود دارد. بروز تاولها عمدتاً از صورت و تنه شروع می شود. این تاولها خارش زیادی دارند و ظرف 2 تا 5 روز رویه می بندند و در این هنگام تعداد بیشتری از این ضایعات در بازوها و پاها ایجاد می شوند. اگر این تاولها عفونی شوند، ممکن است بعد از بهبودی اثر زخم فرو رفته ای باقی گذارند. این ضایعات معمولاً در بالغان خارش کمتری ایجاد می کنند ولی تب و علائم جسمانی معمولاً شدیدتر از کودکان است.
یک بار ابتلا به آبله مرغان برای تمام عمر ایمنی می دهد. ویروس وارسیلا مانند ویروس تبخال ساده بعد از عفونت اولیه عقب نشینی می کند و در عقده های عصبی جایگزین می شود. در صورتی که بعداً دوباره ظاهر شود به صورت زونا (هرپس زوستر) خواهد بود.
درمان: تب را می توان با استامینوفن (به کودکان آسپرین ندهید) درمان کرد. خارش را با آنتی هیستامین (آکتیفذ، دیفن هیدرامین، برم فنیرآمین و داروهای مشابه) درمان کنید. در صورت شدید بودن خارش، وان آب ولرم حاوی پودر آرد جو دو سر( مثل آوینوبث) تسکین دهنده است. بزرگسالان با آسیکلوویر خوراکی درمان می شوند. برای ایمنی علیه آبله مرغان در حال حاضر واکسن هایی ارائه شده است. از پزشک نظر خواهی کنید. لیش...